Vorige week vrijdag 11 maart ben ik in Amsterdam aan de Prinsengracht, aan het voormalige woon- en werkadres van Guillaume Le Roy, bij zijn zoon Mikel de hierboven afgebeelde ladekast gaan halen. Deze had ik vorig jaar al bij hem gereserveerd om aan te schaffen. Nu staat deze kast, op dit moment nog leeg en eens gevuld met stapels prenten van één van mijn meest geliefde grafici le Roy, als een soort ontzield lichaam te wennen aan zijn tweede leven in een nieuwe omgeving. De wetenschap dat ik deze kast voor de rest van mijn leven bij me mag houden en waarin ik vanaf nu mijn prenten ga bewaren, maken het in gebruik nemen ervan toch wel een beetje tot een bijzonder moment...
Als Guillaume me nu zo zou zien zitten zou ie zeggen: ' joh, niet aanstellen gewoon aan het werk gaan, daar gaat het toch allemaal om.' Dat is de levenshouding. Van 10.00 tot 22.00 uur, elke dag opnieuw. En dat heeft hij gedaan, meer dan veertig jaar achtereen. En dat ademt deze kast uit zo stil als ie er bij staat. Als ik maar een fractie van die houding weet waar te maken...
