Gisteren op atelierbezoek geweest bij Peter Geerts in Zwolle. Het was weer een vriendschappelijke ontmoeting na lange tijd. Peer heeft zichtbaar hard gewerkt de laatste tijd. Ik ben meteen onder de indruk van de vele nieuwe monumentale doeken. Wat me opviel was dat de doorwrochtheid in zijn werk heel langzaam plaats aan het maken is voor directheid, voor beweging in verf. Soms dun als aquarel gevangen in zware donkere vlakken met daarin fraaie magenta en gele lichtkieren of groene schaduwranden. Het spel van binnen en buiten (Innenraum volgens Peter) komt steeds verder in zijn doeken als thema naar voren. Bij beschouwing van wat 'oudere' doeken wees Peer aan dat de gelaagdheid in eerdere werken dat gevoel van binnenruimtes al in zich hadden maar dat dit 'verborgen' thema zich kennelijk nu pas aan de schilder openbaart.
